El antiguo Egypte had zijn oorsprong in de rivierbedding De Nijl. Het bereikte drie keer een grote faraonische pracht: het oude koninkrijk, het middenrijk en het nieuwe koninkrijk.
Zijn domein strekte zich uit van de delta van de Nijl in het noordelijke deel, tot olifantachtig, waar is de eerste staar del Nijl in het zuidelijke deel. In verschillende periodes bereikte de uitbreiding de oostelijke woestijn, de kustlijn van de Rode Zee en schiereiland Sinaï. Vroeger was het verdeeld in Boven- en Beneden-Egypte (zuiden en noorden)
Deze beschaving ontwikkelde zich meer dan drieduizend jaar tot in 3 v.Chr Romeinse rijk het Ptolemeïsche Egypte veroverd dat uiteindelijk als staat verdwijnt. Culturele identiteit begon te vervagen na de veroveringen van de koningen van Babylon en Macedonië. Ook met de komst van het christendom verdween hun religie.
De vruchtbare afzettingen van de De Nijl Ze hadden de Egyptenaren in staat gesteld om op een minder arbeidsintensieve manier landbouw te bedrijven, zodat de bevolking meer tijd kon besteden aan technologie, kunst en culturele ontwikkeling. De staat controleerde de natuurlijke en menselijke hulpbronnen.
Dit artikel is 47 keer gedeeld. We hebben vele uren besteed aan het verzamelen van deze informatie. Als je het leuk vond, deel het dan: