De architectuur van het oude Egypte het kenmerkt zich door zijn monumentaliteit. Tot de belangrijkste constructies behoren de piramides en tempels. In dit artikel praten we over de algemeenheden van dit bouwmodel en de belangrijkste architectonische werken van de Egyptenaren.
Hieronder heb je een index met alle punten die we in dit artikel gaan behandelen.
Artikel Index
- 1.
- 2.
- 2.1.
- 2.2.
- 3.
- 3.1.
- 3.2.
- 3.3.
- 4.
- 4.1.
- 4.2.
- 5.
Algemene kenmerken
Het materiaal dat door de Egyptenaren het meest werd gebruikt, is steen, omdat hierdoor de belangrijkste gebouwen onvergankelijk waren. In het begin gebruikten ze ook andere componenten zoals hout of adobe, maar vanuit het Oude Rijk werden deze verbannen naar de minder belangrijke constructies.
De architectuur was architraaf of bovendorpel. Dit betekent dat ze, hoewel ze ze kenden, de boog en het gewelf niet gebruikten. Ze maakten rechte figuren die steunden op pilaren of kolommen. Anders konden ze niet de monumentaliteit bereiken die ze wilden. De muren waren dik, wat bijdroeg aan het kolossalisme van de gebouwen.
De meest gebruikte ondersteuning was kolom. Hoewel ze verschillende typen ontwierpen, was de protodorische kolom de meest gebruikte. De kenmerken van dit type zijn de volgende:
- Schacht (middendeel) vierkant
- Kapitaal (bovenste gedeelte) in de vorm van telraam
- Eenvoudige basis, geen versiering
De eerste bekende architect in de geschiedenis was Imhotep, die werd geboren in Egypte in 2.690 v.Chr. Hij was ook hogepriester van Heliopolis, wetenschapper en arts. Hij ontwierp de trappenpiramide van Djoser, de eerste op record.
Dankzij de gebruikte architectonische elementen, vormen en constructiesystemen is veel van de Egyptische architectuur tot in onze tijd bewaard gebleven. Als je andere bijdragen van deze beschaving wilt weten, raden we je aan het volgende artikel te lezen: Bijdragen van de oude Egyptische beschaving aan de mensheid.
Religieuze architectuur
Religie was een fundamenteel onderdeel van de samenleving van de het oude Egypte. Om deze reden waren er in de loop der jaren talloze grote religieuze constructies die ze maakten.
tempel
De tempel was het gebouw dat werd gebruikt om de goden te eren. De meeste hadden een vergelijkbare distributie, die was onderverdeeld in de volgende delen:
- Laan van Sfinxen
- een wandeling die naar de tempel leidde en vol sfinxen was, figuren met het lichaam van een leeuw en een mensenhoofd.
- Pyloon
- Het was de ingang, gevormd door een grote muur waarvoor obelisken of afbeeldingen van de Farao.
- Hípetra-kamer
- een open binnenplaats omgeven door kolommen. Binnen waren er een groot aantal sculpturen. Iedereen kon binnenkomen.
- Hypostyle kamer
- hij was binnen. Het was een kamer met gigantische zuilen die alleen toegankelijk waren voor Farao, priesters en hoge ambtenaren.
- Heiligdommen
- het waren de belangrijkste kamers. Bekend als Sancta Sanctorum het was degene die was opgedragen aan de belangrijkste god. In een andere kamer lag de boot die tijdens de processies op de rivier was meegenomen. Alleen de farao en de hogepriester konden binnenkomen.
Een van de belangrijkste tempels vinden we die van Karnak, dat wordt beschouwd als het grootste complex in Egypte. De tempel van Luxor, in het oude Thebe, valt ook op dankzij zijn uitstekende staat van instandhouding.
Aan de andere kant was er een ander type tempel, de begrafenis, waarvan de functie was om een overleden persoon te herdenken. Een model is het Ramesseum, gebouwd in opdracht van Ramses II.
obelisk
De obelisk was een van de meest opvallende religieuze voorstellingen. Het bestond uit een langwerpige, vierhoekige kolom die uit een grotere basis rees.
Er waren hiëroglifische inscripties op gegraveerd die de farao aanduidden die het had besteld en de god aan wie het was opgedragen. Als u meer wilt weten over hiëroglifisch schrijven, vindt u meer informatie in dit artikel: Egyptisch schrift en hiërogliefen: betekenis en kenmerken.
De punt had de vorm van een kleine piramide en stond bekend als pyramidion. Dit was vroeger bedekt met goud, brons of een metaallegering. De hoogste obelisken kwamen op maat 28 meters.
Sinds de opkomst van het Romeinse rijk werden de meeste door de Egyptenaren gebouwde obelisken getransporteerd naar de grote steden van andere culturen. Momenteel zijn er slechts zes bewaard gebleven in Egypte.
Begrafenisconstructies
De Egyptenaren geloofden in het eeuwige leven na de dood. Om dat te garanderen, ontwierpen ze grote constructies die vandaag de dag blijven verbazen.
mastaba
De mastaba was de eerste model graf voor farao's en vooraanstaande mensen die de Egyptenaren maakten tijdens de archaïsche periode en het oude koninkrijk. Het was rechthoekig van vorm en had een ondergrondse kamer waarin ze het lichaam verlieten via een put.
Het had ook een kapel waar mensen offers konden brengen. Een andere kamer was de serdab, waar een standbeeld van de overledene werd geplaatst waarin werd gedacht dat de ka, een deel van de menselijke geest.
Een van de bekendste voorbeelden is de Mastaba van Idu, in Gizeh. Idu was een belangrijke ambtenaar van Dynastie VI. Een van de eigenaardigheden van dit gebouw is dat het een valse deur heeft.
Piramide
De piramides zijn het meest erkende grafmonument van deze beschaving. Ze werden in Dynastie III uitgewerkt als een exclusieve begrafenisconstructie van de farao's. De eerste was de Piramide van Djoser, uit 2.700 voor Christus, die je op deze afbeelding kunt zien:
Dit model is versprongen, aangezien het wordt gevormd door een overlap van mastaba's. De volgende werden gebouwd met een dubbele helling, zoals het geval is bij farao Seneferu. Later werden de gladde piramides ontworpen.
Daarbinnen waren gangen en kamers die na de begrafenis van de farao waren gesloten. Op deze manier werden zijn lichaam en zijn rijkdom beschermd, zodat ze tot in de eeuwigheid zouden worden gehandhaafd.
De meest prominente piramides zijn die van Gizeh, drie modellen die behoren tot de farao's Khufu, Khafre en Menkaure. Die van Cheops heeft een hoogte van 145 meter en heeft binnenin een hoofdgalerij van 37 meter, waarin zich twee kanalen bevinden zodat de ziel van de farao kon vertrekken.
Hypogeum
Na de leeftijd van de piramides, kwam die van de hypogea. Dit waren uit rotsen gehouwen graven die hun pracht bereikten in het Nieuwe Rijk.
Deze verandering was te wijten aan de voortdurende plunderingen die de piramides leden. Op deze manier probeerden ze verbergen zoveel mogelijk de graven van de farao's en de rijkdommen die erin waren.
Het belangrijkste hypogeum is dat van de Vallei der Koningen, in Luxor, het oude Thebe. Op deze locatie vinden we in totaal 28 farao's begraven gedurende 420 jaar.
Een vergelijkbaar type graf was het speos, die een combinatie was van tempel en hypogeum. Aan de andere kant, halfrond Ze hadden een versierde gevel en een deel dat in de rots was uitgegraven, zoals het geval is bij de tempel van Ramses II in Abu Simbel.
Civiele architectuur
Civiele architectuur is degene die in de Egyptische geschiedenis het minst is overstegen, aangezien er maar weinig bewaard gebleven voorbeelden zijn die we vandaag kunnen vinden.
woning
Binnenlandse constructie was, in tegenstelling tot religieuze monumenten, een soort gebouw beperkt houdbaar, aangezien materialen zoals adobe en baksteen werden gebruikt. Als gevolg hiervan zijn er vandaag geen overblijfselen en is de informatie die men bezit afkomstig van de reliëfs van andere gebouwen.
De woningen hadden een vierhoekige structuur en hadden slechts één ingang. Normaal gesproken hadden ze maximaal drie kamers, hoewel de hogere klassen grotere woningen bezaten met een exclusief gedeelte voor de dienst.
Sommige daarvan hadden een binnenpatio van waaruit ze gebruik maakten van het licht. De adellijke dorpen lagen buiten de steden. Ook werden rond de piramides steden van arbeiders gevormd.
Palacio
Het koninklijk paleis was de residentie van de Farao en zijn familie. Het bevond zich aan de rand van de stad en had soms een laan om ermee te communiceren. Ze zijn gebouwd met meer resistente materialen.
Tussen de verschillende kamers bevond zich de ontvangsthal. Een element van sommige paleizen dat de aandacht trok, was het venster van verschijningen, van waaruit de farao leunde zodat de onderdanen hem konden zien.
Dit officiële huis had vroeger ook grote tuinen waar je zelfs dieren kon vinden. Een van de meest prominente paleizen is het North Palace, in Amarna, waar koningin Nefertiti zou hebben gewoond.
Als je meer wilt weten over de levensstijl van de farao's, vind je in het volgende artikel alle details: Farao's van het oude Egypte.
Kunstwerken
De kunstwerken die de grote gebouwen vergezelden bleven niet onopgemerkt, want ze werden ook gekenmerkt door hun monumentalisme. De sculptuur die in deze cultuur het meest wordt herhaald, is die van de farao met zijn armen aan zijn lichaam vastgelijmd, hoewel er ook goden en dieren waren.
Evenzo is het cijfer dat de meeste aandacht trekt dat van de sfinx: een wezen met het lichaam van een leeuw en een mensenhoofd, al zijn er ook modellen met het hoofd van een ander dier, zoals de sfinxen van Karnak.
Onder degenen die bewaard zijn gebleven, valt de Sfinx van Gizeh op. Het bereikt een lengte van 73 meter en een hoogte van 20 meter. Het gezicht is dat van farao Khafre en men denkt dat het geschilderd is. Het doel van deze creaties was de bescherming van tempels en graven.
Wat het schilderen betreft, werden fresco's gemaakt op de muren van gebouwen. Het thema was gevarieerd en we vonden religieuze voorstellingen, van het dagelijks leven, enz. Farao's en belangrijke mensen waren groter vertegenwoordigd dan de rest.
Dit artikel is 222 keer gedeeld. We hebben vele uren besteed aan het verzamelen van deze informatie. Als je het leuk vond, deel het dan:
